“Gústame esto, a xente é moi easy going“

Zita Sándor está pasando parte deste curso no noso Centro educativo, é unha das lectoras de francés. Naceu en Miskola en 1986 unha das grandes cidades do norte de Hungría, estudiou Filoloxía na universidade de Debrecen e especializouse en literatura francesa e húngara e en estudos teatrales. É aficionada ó teatro, lectura , viaxar e ó senderismo.

¿Cal é a primeira vez que estivo en España?

Estiven aquí, en San Sebastián varios días porque estivera nunha estadía Erasmus dun ano en Burdeos mentras era estudante.

¿Cómo é o verán en Hungría e o inverno en Hungría?

Demasiado caluroso o vran normalmente fai 35ºC e ás veces podemos chegar aos 40. e o  inverno moi frío, normalmente fai uns -15ºC, ás veces os rapaces non poden ír a escola xa que está todo nevado.

¿Por qué quixo vír a España?

Porque como son profesora de francés, quería coñecer unha escola española e tamén quería coñecer a cultura e a lingua que se fala aquí.

¿Qué impresión se ten de España desde Hungría?

Que falan moito e todo o tempo que está sucio os bares e que durmen cada día a sesta. Pero ó vin aquí e dinme conta de que non é exactamente todo así.

¿Qué é a cousa que maís lle extraña?

Que todo se pecha á hora da sesta ¿E que realmente todos a durmen?

¿Qué ve positivo aquí?

Que a xente é moi hospitalaria, por exemplo, nada máis chegar a Barcelona, eu levaba unha maleta moi grande e todos axudábanme.

¿E sobre o sistema educativo?

Neste centro Neira Vilas ten a ventaxa de ter aulas con poucos alumnos, así pódese traballar millor. En Hungría a media é de vinte e pico ou trinta alumnos por aula. Son millores aquí en idiomas que en Hungría. Tamén teñen asignaturas que non cursan o alumnado en Hungría como Economía. Tamén a materia de Xeografía e Historia está xunta e así faise máis interesante e máis “colorida”.

¿E respecto as vacacións, existe algunha diferenza?

Sí pero só unha. Nos tamén temos vacacións de verán e en decembro (de Navidad) pero en vez de ter as vacacións de Semana Santa, témolas en Novembro polo costume do Halloween.

¿E o comportamento do alumnado?

Fala todo o mundo moi alto.

¿Onde vive?

Cando cheguei aquí non coñecía nada da cidade, pero o profesor de francés, Carlos Vidal, atopoume un piso en Sta.Cristina. Vivo con dúas italianas, unha galega, e unha francesa (que é a outra lectora do centro, Emilie), os cales son moi boas compañeiras.

¿Qué é o que non che gusta de aquí?

Qu Santa Cristina é un pouco pequena e o transporte é incómodo.

¿E o positivo?

Que a xente é “a little bit crazy” e “máis easy going” que no meu pais.

¿Estás contenta?

Sí, estou moi contenta.

Entrevista realizada por Sara Castro e Amy Díaz (4º ESO)